Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Χρυσιώτες Αγωνιστές του 1821

Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Ζήση με τίτλο «Αγραφιώτες και Καρπενησιώτες αγωνιστές του ‘21» με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι κανένας Χρυσιώτης δεν αναφέρεται σε αυτό. Γνωρίζοντας από διηγήσεις του αείμνηστου πατέρα μου, αλλά και άλλων συγχωριανών μου, ότι ο πατέρας του προπάππου μου πολέμησε και σκοτώθηκε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου Καρπενησίου, το 1823, άρχισα να ερευνώ για Χρυσιώτες αγωνιστές του 21. Δυστυχώς, ούτε στο βιβλίο του Κ. Αδάμ με τίτλο «Ρουμελιώτες αγωνιστές του 21», αλλά και στο τρίτομο έργο του Γ. Τσατσάνη με τίτλο «Δυτικορουμελιώτες αγωνιστές του 21» υπάρχει καταγεγραμμένος Χρυσιώτης αγωνιστής του 21.
Μετά από μια χρονοβόρα και επίπονη έρευνα ανακάλυψα ότι εκατοντάδες αγωνιστές υπήρχαν από το χωριό μας, αλλά και από τα υπόλοιπα χωριά του τέως δήμου Αγραίων (Αγραφα, Κεράσοβο, Βούλπη, Βίνιανη, Φραγκίστες. Βραγκιανά, Επινιανά, Τροβάτο, Μοναστηράκι).
Από το χωριό μας υπήρχε ένα μεγάλο πλήθος αγωνιστών και αποδεικνύεται η δράση τους από έγγραφα σημαντικών οπλαρχηγών όπως οι Γιωργάκης Κ. Βελής, Γιαννάκης Ράγκος, Κώστας Γαλής, Γιάννης Στάϊκος, Ιωάννης Φαρμάκης Γιάννης Γιολδάσης, Ιωάννης Μπαϊρακτάρης, Νικόλαος Γιολδάσης, Ζαχαρίας Γιολδάσης και Ιωάννης Φραγγίστας.
Αποδεικνύεται επίσης η δράσης τους στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων κατακτητών και από την τιμή που τους έκανε το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος με την επίδοση σε αυτούς σχετικών αριστείων.
Σύμφωνα με διάταγμα της 18ης Σεπτεμβρίου 1835 αποφασίστηκε να τιμηθούν οι αγωνιστές με τριών ειδών αριστεία. Αργυρό αριστείο για τους αξιωματικούς, χάλκινο για τους υπαξιωματικούς και σιδερένιο για τους στρατιώτες, τακτικούς και άτακτους.
Κάθε αριστείο συνοδεύονταν και με σχετικό δίπλωμα που υπογράφονταν για μεν τους αξιωματικούς από τον βασιλιά Οθωνα για δε τους υπαξιωματικούς και τους στρατιώτες από τους γραμματείς των εσωτερικών και των στρατιωτικών.
Όσοι δικαιούνταν το αριστείο απολάμβαναν και κάποια προνόμια
όπως περιγράφονται στο ίδιο διάταγμα. Τα προνόμια ήταν: α. «Εάν δύναται να εκπληρεί τους εις το 13 άρθρον του περί Δήμων κανονισμού περιεχομένους όρους, να έχει τα πρωτεία εις τας εκλογάς από τους μάλλον φορολογουμένους». β. «Να οπλοφορεί άνευ ιδιαιτέρας αστυνομικής αδείας». γ. «Να κατέχει τον πρώτον τόπον της τιμής μετά τας αρχάς, εις όλας τας εορτάς των δήμων». δ. «Να είναι ελεύθερος πάσης σωματικής εργασίας για τας γενικάς υπηρεσίας του κράτους και δια δημόσια καταστήματα».
Τα αριστεία απένειμαν στους δικαιούχους αγωνιστές οι πληρεξούσιοι των Αγράφων Νίκος Θέος (από το χωριό μας), Κώστας Γαλής, οι πληρεξούσιοι Ευρυτανίας Α. Ζωρογιαννίδης, Δ. Λ. Ζώτος και ο διοικητής Ευρυτανίας.
Όπως θα δείτε και παρακάτω κάποιοι Χρυσιώτες έλαβαν περισσότερα του ενός αριστεία।
Αργυρά αριστεία έλαβαν:
Παπά Ιωάννης Χρυσιώτης
Καραΐσκος Δημήτριος
Κωστούλας Θέου
Αποστολάκης Ιωάννου
Χάλκινα αριστεία έλαβαν:
Ρίζος Δεσποτόπουλος
Νικόλαος Κολημένος
Δημήτριος Αυγέρης
Θεόδωρος Ρακάς
Γεώργιος Μέρος;
Ζαρκαδούλας Νικόλαος
Κωστας Κορδής
Κωστούλας Ι. Θεου
Αναγνώστης Σκαφιδάς
Γαβριήλ Κουφαλιώτης
Γιάννης Καστρίτσης
Νικόλαος Μπετχαβάς
Δ. Ράμος
Ιωάννης Τριανταφύλλου
Ιωάννης Γ. Χριστίδης
Σιδερένια αριστεία έλαβαν:
Γεώργιος Μπανάκης
Δημήτριος Καρανίκας
Γεώργιος Αρκουμάνης
Νίκος Κορέντζελος
Κώστας Σιαμπούλης
Λάμπρος Κολημένος
Γιώργος Κορέντζελος
Αναγνώστης Καστρίτσης
Χρήστος Ρακάς
Γεώργιος Κολημένος
Ιωάννης Κορέντζελος
Κώστας Τότσικας
Κώστας Πασιάκος
Γεώργιος Μέρος
Θεόδωρος Ρακάς
Κώστας Χουσιάδας
Γεώργιος Μούτσελος
Σπύρος Χειλάς
Ιωάννης Νταής
Θεόδωρος Χειλάς
Χρήστος Μπανάκης
Νίκος Φλωράκης
Βασίλης Σβάρνας
Γεώργιος Θεοδωρή
Μήτρος Απ. Τσίνας
Γογολάς Απ. Τσίνας
Ι. Δ. Μοναστηριώτης
Κώστας Μπέσας
Χρήστος Καλτσής
Γεώργιος Παρμάκης
Αναστάσιος Παρμάκης
Κώστας Παρμάκης
Μήτρος. Παρμάκης
Σιδέρης Μουλαράς
Νικόλαος Μουλαράς
Κώστας Σκούρας
Ιωάννης Μίτσου
Αθανάσιος Μίτσου
Κώστας Κουτσούμπας
Κώστας Καραφρίδας
Δημήτριος Λιάγκας
Κώστας Τσιλιγιάννης
Ζαχαρίας Μπέσας
Νικόλαος Καρανίκας
Κώστας Τριανταφύλλου
Κώστας Θ. Μάστοραν
Δημήτριος Κουρμέτσης
Γιάννης Καΐσης
Γιάννης Καράνης
Γ. Σ. Χειλάς
Γεώργιος Κόπανος
Γεώργιος Μπάρκας
Γεώργιος Νικάκης
Μήτσος Ζαγκότσης
Δήμος Σανούλης
Ιωάννης Μέρος
Βασίλειος Πανόπουλος
Κώστας Α. Τσίκας
Δ। Μάστουρης

Γρηγόρης Τριανταφύλλου


Ο νερόμυλος της Χρύσως

Την Παρασκευή 6 Μαρτίου, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το «Ινστιτούτο των Ελληνικών μύλων», ο δημοσιογράφος κ. Ηλίας Προβόπουλος έκανε εισήγηση με θέμα «Ευρυτανία. Το τραγούδι των μύλων έσβησε». Ο εισηγητής που είναι γνώστης της Ευρυτανίας, αφού την έχει περπατήσει σχεδόν όλη, παρουσίασε τους μύλους της Ευρυτανίας, που δυστυχώς οι περισσότεροι είναι πλέον εγκαταλειμμένοι, και εστίασε την εισήγησή του στον μύλο της ανατολικής Φραγκίστας, ο οποίος έχει ανακαινιστεί και λειτουργεί μαζί με την παρακείμενη νεροτριβή. Κατά την διάρκεια της εισήγησής του προέβαλε και πλήθος φωτογραφιών. Το υλικό που έχει συγκεντρώσει ο κ. Προβόπουλος πιστεύουμε και ελπίζουμε να το δούμε τυπωμένο σε βιβλίο.
Μετά τον κ. Προβόπουλο εισήγηση έκανε ο κ. Γεώργιος Γιαννίτσαρης, λέκτορας αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π., με θέμα «Ο νερόμυλος στη Χρύσω Ευρυτανίας». Ο κ. Γιαννίσταρης έχει αναλάβει να εκπονήσει μελέτη για την αποκατάσταση του μύλου του χωριού μας.
Στην εισήγησή του ο κ. Γιαννίτσαρης μεταξύ άλλων τόνισε «Σε παρόχθια τοποθεσία του Χρυσιώτη ποταμού έχει κατασκευαστεί ο μύλος της Χρύσως, σε απόσταση 4,5 μέτρων από την κοίτη του ποταμού, σε περιοχή με πολλές πηγές. Πρόκειται για περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους, με ήπιες ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Η περιοχή των κρηνών έχει διαμορφωθεί σε δύο πλατώματα, που συνδέονται με την πλατεία του χωριού με ένα πλακοστρωμένο πεζόδρομο σχεδόν παράλληλο του ποταμού.
Το κτήριο έχει κατασκευαστεί σε χώρο πλάτους 25 μέτρων που ορίζεται μεταξύ του πεζόδρομου και του ποταμού, σε απόσταση περίπου 4,5 μέτρων από την κοίτη του ποταμού. Πρόκειται για έδαφος με έντονη κλίση δεδομένου ότι η υψομετρική διαφορά μεταξύ της κοίτης και του δρόμου είναι κατά μέσο όρο 20 μέτρα.
Όλος ο χώρος καλύπτεται με πυκνή βλάστηση στην οποία κυριαρχούν μεγάλοι πλάτανοι οι οποίοι σκιάζουν το χώρο. Για την πρόσβαση στον μύλο έχει διαμορφωθεί ένα μονοπάτι πλάτους 1,5 μέτρου. Πρόσφατα διαμορφώθηκε σε βαθμίδες υποστηριζόμενες με ξύλινα ρίχτια.
Ο μύλος τροφοδοτείται με νερό από τις πηγές μέσω ειδικού υδράυλακα, που στην περιοχή ονομάζεται μυλάυλακο και ο οποίος καταλήγει στον κάθετο κλειστό αγωγό και από εκεί στον χώρο του μηχανισμού αλέσεως. Ο μύλος αποτελείται από το κτήριο και από τον εφαπτόμενο σ’ αυτόν κλειστό αγωγό προσαγωγής του νερού.
Στο νομό Ευρυτανίας ο αγωγός είναι συνήθως ξύλινος και αποκαλείται βαγένι ή κάλανος. Στη Χρύσω όμως είναι λίθινος και έχει κυκλική διατομή συνεχώς μειούμενη από πάνω προς τα κάτω και που στην είσοδο του νερού από τον αύλακα μέχρι το ψηλότερο μέρος έχει διάμετρο 1,25 μέτρα. Το συνολικό ύψος της υδατόπτωσης είναι 7,45 μέτρα.
Το κτήριο περιλαμβάνει χώρους σε δύο επίπεδα. Στο χαμηλότερο που είναι κατά τμήμα υπόγειο και κατά τμήμα ισόγειο βρίσκεται ο χώρος που χαρακτηριστικά αποκαλείται ζωριό, μέσα από το οποίο διέρχεται το νερό περιστρέφοντας τον τροχό με τα πτερύγια, που χαρακτηριστικά αποκαλείται φτερωτή. Ο χώρος αυτός στο μύλο της Χρύσως είναι επιμήκης και θολωτός ιδιαίτερης κατασκευής με μέσο μήκος 5,30 μέτρα, μέσο πλάτος 1,80 μέτρα και μέσο ύψος 90 εκατοστά. Στο ισόγειο επίπεδο βρίσκεται ο χώρος παραγωγής, όπου εκεί υπάρχουν οι μυλόπετρες για την παραγωγή των αλεύρων.
Πρόκειται για τετράπλευρο ισόγειο με μέσο πλάτος και μέσο μήκος 4,25 μέτρα και συνολική επιφάνεια με τους τοίχους 30 τετραγωνικά μέτρα. Ο χώρος καλύπτεται με μονόριχτη ξύλινη στέγη επικαλυπτόμενη από φύλλα γαλβανισμένης λαμαρίνας. Το μέσο ύψος του μύλου είναι 3 μέτρα και κλιμακώνεται. Φωτίζεται από δύο παράθυρα και μια θύρα που είναι κατασκευασμένα από σύγχρονη σιδεροκατασκευή.
Το σύστημα του μηχανισμού αλέσεως αναπτύσσεται και στα δύο επίπεδα του μύλου. Στο κατώτερο επίπεδο, στο ζωριό, τοποθετείται η φτερωτή η οποία έχει κατασκευαστεί από μεταλλικό χειροποίητο τροχό διαμέτρου 1,5 μέτρων και περιστρέφεται γύρω από έναν κατακόρυφο άξονα ξύλινης κατασκευής το λεγόμενο αδράχτι …..».
Στη συνέχεια της εισήγησής του ο κ. Γιαννίτσαρης ανέπτυξε το σύστημα αλέσεως του μύλου, παρουσίασε την πρότασή του για την αποκατάσταση του μύλου και έκλεισε με το λεξιλόγιο των νερόμυλων και την επίδειξη κάποιων οργάνων από τον μύλο του χωριού μας.
Η μελέτη του κ। Γιαννίτσαρη έχει ήδη κατατεθεί για έλεγχο στην ΤΥΔΚ.
Γρηγόρης Τριανταφύλλου

Ο Ηλίας Καρανίκας στην μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας

Για τις δραστηριότητες που αναπτύσσει ο βουλευτής Ευρυτανίας και συγχωριανός μας Ηλίας Καρανίκας, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και των υποχρεώσεων, που απορρέουν από το βουλευτικό αξίωμα, δεν έχουμε γράψει. Δεν έχουμε γράψει, γιατί θεωρούμε αυτονόητο ότι ένας βουλευτής πρέπει να κάνει ερωτήσεις, επερωτήσεις, παρεμβάσεις, ομιλίες στη βουλή, περιοδείες στον νομό του και άλλες δραστηριότητες και ενέργειες που θα ωφελήσουν τους κατοίκους του νομού του.
Θα ασχοληθούμε όμως με μια ενέργεια του Ηλία Καρανίκα, που δεν εντάσσεται στα πλαίσια των υποχρεώσεών του. Αυτή η ενέργεια τον τιμά και δείχνει την ηθική διάσταση του ανθρώπου. Αναφέρομαι για την συμμετοχή του σε ανθρωπιστική αποστολή στην αιματοβαμμένη Παλαιστίνη.
Ο Ηλίας Καρανίκας από το βράδυ της Πέμπτης 8 μέχρι τις 15 Ιανουαρίου βρίσκονταν στη λωρίδα της Γάζας, ως μέλος ιατρικής και ανθρωπιστικής αποστολής του κόμματός του. Η αποστολή μετέφερε φαρμακευτικό και ιατρικό υλικό, προσέφερε δε και ιατρικές υπηρεσίες στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης, ο Ηλίας συγκεκριμένα διέθεσε τις υπηρεσίες του στο νοσοκομείο της Ράφα.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η αποστολή αυτή συνάντησε αρκετές δυσκολίες μέχρι να μπορέσει να φτάσει στην αποκλεισμένη και δοκιμαζόμενη λωρίδα της Γάζας. Προσπάθησε να εισχωρήσει από την πλευρά της Αιγύπτου και τα κατάφερε μετά από μεγάλη ταλαιπωρία και καθυστέρηση.
Όταν η φάλαγγα, που μετέφερε την αποστολή αυτή, έφτασε επιτέλους στη Γάζα δέχτηκε τον ανελέητο βομβαρδισμό από τους Ισραηλινούς με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός οδηγού και των τραυματισμό αρκετών άλλων, που συνόδευαν την αποστολή.
«Μόλις τελείωσα ένα βράδυ από τα χειρουργεία έκανα ένα μπάνιο, δεν ήξερα τι ξεπλένω. Τα αίματα από τα χέρια μου, της σκόνες του πολέμου, ή την ντροπή μου ως άνθρωπος;» δήλωσε όταν επέστρεψε από την αποστολή αυτή και περιγράφοντας αυτά που έζησε είπε: «τυφλά χτυπήματα, με θύματα της αμάχους, ακατάσχετοι βομβαρδισμοί, τραγικές ελλείψεις στα νοσοκομεία, που αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στον ολοένα αυξανόμενο αριθμό τραυματιών, που στην πλειοψηφία της ήταν γυναίκες και παιδιά.
Κανείς δεν μπορεί να μου σβήσει από τη μνήμη αυτό που έζησα εκεί. Ήταν εμπειρία ζωής. Της έμαθαν τι σημαίνει ανθρωπισμός. Όχι ότι δεν φοβήθηκα, αλλά αυτό που πρόσταζε η συνείδησή μου επισκίαζε το φόβο»
Παρακάτω θα διαβάσετε μια συνέντευξη τύπου που έδωσε ο συγχωριανός της βουλευτής.
«Έχω πάει σε της ανθρωπιστικές αποστολές, αλλά όχι της σε πεδία μαχών. Τώρα κατάλαβα τι πραγματικά συμβαίνει, γι’ αυτό και είπα συγχαρητήρια σε αυτόν το λαό που στέκει όρθιος, που αγωνίζεται, που ακόμα κρατά και πιστεύω ότι θα κρατήσει και θα κερδίσει στο τέλος.
Δεν θα σταθώ στα γεγονότα μόνο με την ιδιότητά μου ως γιατρός. Η ιατρική βοήθεια ήταν επιβεβλημένη από την ανάγκη. Πέσαμε σε μια φάση μάχης, της ζητήθηκε. Δεν κάναμε ούτε τον πιο καλό γιατρό, τον Ευρωπαίο, ούτε πήγαμε να καπελώσουμε κανέναν, ούτε αυτό περίμεναν από εμάς. Γι’ αυτό μίλησα για ανθρωπισμό.
Όλη η αποστολή, και οι μη γιατροί που πήγαμε, γιατί η συντροφικότητα χτίζεται τελικά, δεν είναι κάτι που λέγεται, χτίζεται, δώσαμε το ίδιο πράγμα σε αυτό τον κόσμο. Δώσαμε την ελπίδα. Νιώσανε ότι δεν είναι μόνοι της. Ότι, στη δυστυχία της, στη συμφορά που της πλήττει – και δεν είναι τωρινό, είναι μακροχρόνιο – δεν είναι μόνοι της. Μην ξεχνάμε ότι είναι αποκλεισμένοι ενάμιση χρόνο και από τότε έπρεπε να εξεγερθεί η διεθνής κοινότητα. Οι άνθρωποι είναι σαν το ποντίκι στη φάκα, δεν μπορούν ούτε να πιουν νερό, ούτε να φάνε.
Το να μπορεί κανείς να επισκεφτεί έστω και ένα άτομο, μόνο και μόνο με την παρουσία του, χωρίς να κουβαλήσει τίποτα, είναι το μεγαλύτερο καλό που μπορεί να της κάνει, γιατί στην απελπισία του, ο της θέλει να ξέρει ότι μπορεί από κάπου να κρατηθεί, ότι δεν είναι μόνος του, ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που τον σκέφτονται εκείνη την ώρα.
Να, γιατί ακριβώς έχετε και της όχι ευθύνη, αλλά είναι μέσα της υποχρεώσεις της να ξεσηκώσετε λιγάκι τη συνείδηση των κρατούντων. Οι συνάνθρωποί της, και ειδικά οι κρατούντες, καταλαβαίνουν την αγωνία, αλλά κάποιος πρέπει να της ξεσηκώσει.
Το είπα και σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό, ότι δεν είναι δυνατόν οι διεθνείς οργανισμοί – οι οποίοι επέβαλαν και ενδεχομένως ορθά, δεν είμαι εγώ της που θα κρίνω την εγκατάσταση στην περιοχή του κράτους του Ισραήλ – να μη μπορούν να σταματήσουν έναν πόλεμο. Δεν θα έπρεπε να τον αφήσουν να ξεκινήσει.
Και βέβαια, εδώ μιλάμε και με την ιατρική ιδιότητα, ότι δεν μπορεί να της ένα παιδί 3 ετών, τραυματισμένο από οβίδες. Δεν μπορεί να της ένα παιδί 18, 20 χρονών παράλυτο, γιατί ήταν παράπλευρες ζημιές. Δεν είδαμε έναν πολεμιστή της Χαμάς. Ήταν όλα γυναικόπαιδα, άμαχος πληθυσμός. Οι βόμβες πέφτουν σαν το χαλάζι, υπάρχει τρόμος. Μάλιστα, αυτό το σκεφτόμουν σήμερα που έκανα μπάνιο, δεν ήξερα τι ξεπλένω, τον ιδρώτα μου, το φόβο μου, ή την ντροπή μου ως άνθρωπος; Πιστεύω ότι το τελευταίο προσπαθούσα να ξεπλύνω.
Γιατί όντως, δεν μπορεί να θεωρώ τον εαυτό μου πολιτισμένο, όταν κάθομαι στον καναπέ και ανέχομαι να γίνονται αυτά δίπλα μου. Εγώ αυτό θα ήθελα να πω. Μην επικεντρώνεστε μόνο στο ιατρικό. Όλοι της, αυτό που δώσαμε σε αυτό τον κόσμο, ήταν ακριβώς τη χαρά, το βλέπαμε στο πρόσωπό της, το βλέπαμε στο χαμόγελό της, το βλέπαμε στα μάτια της, ότι ένιωθαν πως δεν είναι μόνοι της. Είναι το βασικότερο»
Συγχαίρουμε τον Ηλία Καρανίκα που συμμετείχε σε αυτή την αποστολή και προσέφερε της ιατρικές του υπηρεσίες σε συνανθρώπους της, που δοκιμάζονται για χρόνια από ένα λαό που στο παρελθόν υπέφερε από τη ναζιστική θηριωδία και τώρα ξεχνώντας αυτά ασκεί το ίδιο φοβερά εγκλήματα στον ανυπεράσπιστο λαό της Παλαιστίνης.

Γρηγόρης Τριανταφύλλου

Υ.Γ.1. Σε αυτή την Ισραηλινή επίθεση κατά της Παλαιστίνης, σκοτώθηκαν 1434 Παλαιστίνιοι. Συγκεκριμένα σκοτώθηκαν 960 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 288 παιδιά και 121 γυναίκες, 239 αστυνομικοί και 235 ένοπλοι Παλαιστινιακών οργανώσεων. Τραυματίστηκαν δε 5.303 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων 828 γυναίκες και 1.606 παιδιά.
Από την πλευρά των Ισραηλινών τα θύματα ήταν 13 νεκροί και μερικές δεκάδες τραυματιών.
Υ.Γ.2. Μερικές διαπιστώσεις από εκθέσεις του ΟΗΕ και οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αφορούν την συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού: «Ενδεκάχρονος Παλαιστίνιος χρησιμοποιήθηκε από τον ισραηλινό στρατό ως ανθρώπινη ασπίδα στην επιχείρηση της Γάζας», «Οι ισραηλινοί στρατιώτες παραβίασαν τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας γιατί όχι μόνο δεν βοήθησαν να διακομιστούν τραυματίες αλλά εμπόδισαν και Παλαιστίνιους γιατρούς να βοηθήσουν», «Χτύπησαν 34 κέντρα παροχής ιατρικής βοήθειας, μεταξύ των οποίων οκτώ νοσοκομεία».

ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ

Τοπωνύμιο σημαίνει το όνομα ενός τόπου. Από πολύ παλιά οι κάτοικοι έδιναν ένα όνομα σε κάθε περιοχή, για να μπορούν να συνεννοούνται.
Στο έργο του με τίτλο «Τα τοπωνύμιά μας. Η αξία τους και τα προβλήματά τους», ο καθηγητής Ι. Α. Θωμόπουλος γράφει «Τα τοπωνύμια είναι τ’ ακριβά και πολύτιμα κειμήλια του ιστορικού βίου του έθνους μας. Δεν είναι το απλό γλωσσικό υλικό, αλλά ονόματα που κρύβουν μέσα τους πληροφορίες ιστορικές, θρησκευτικές, τοπογραφικές και γεωγραφικές, εθνολογικές και άλλες».
Ο αριθμός των τοπωνυμίων του χωριού μας είναι αρκετά μεγάλος και είναι αναγκαία η μελέτη τους για να αντλήσουμε από αυτά αρκετές πληροφορίες για την ιστορία του χωριού μας. Και μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες, γιατί υπάρχουν αρκετοί λόγοι, που συνετέλεσαν για να πάρει κάθε τοποθεσία το όνομά της. Η φύση του εδάφους, το χρώμα, το σχήμα, η χρήση του, ποικίλα κτίσματα, φυτά και δέντρα, που ευδοκιμούν σ΄ αυτό τον τόπο και ζώα που συχνάζουν, παραδόσεις, ακόμη και οι ιδιοκτήτες ενός τόπου δίνουν το όνομα τους σ΄ αυτόν. Σ΄ άλλες τοποθεσίες είναι δύσκολο ή αδύνατο να βρούμε την προέλευση του ονόματος τους, γιατί με την πάροδο του χρόνου παρεφθάρησαν .
Από την ερμηνεία της ονομασίας κάθε τόπου μπορούμε να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα για την ιστορία της περιοχής, τους κατακτητές που πέρασαν από εκεί, για το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την θρησκεία, για επίθετα και ονόματα ανθρώπων που δεν υφίστανται πια. Είναι όμως αναγκαίο να κρατήσουμε την αρχική ονομασία της κάθε περιοχής και να αποφεύγουμε τις αυθαίρετες αλλαγές, γιατί έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος της εξαφάνισης πολύτιμων πληροφοριών.
Παρακάτω παραθέτουμε έναν εμπειρικό χάρτη με τα τοπωνύμια του χωριού μας, που σχεδίασε ο Χαράλαμπος Μπετχαβάς, γνώστης της γεωγραφικής περιοχής του χωριού μας όσο κανένας άλλος.
Γρηγόρης Τριανταφύλλου