ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ, ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ

Χρόνια και χρόνια ακούμε ότι η χωματερή των Άνω Λιοσίων έχει γεμίσει και υπάρχει επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία ΧΥΤΑ, για τα απορρίμματα της Αττικής. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί και όλη την επαρχία. Ανεξέλεγκτες χωματερές βρίσκονται σε κάθε χωριό, πόλη και κωμόπολη της πατρίδας μας. Κάθε λαγκαδιά και ποτάμι έχει μετατραπεί σε χωματερή και είναι ευτύχημα που η Ευρωπαϊκή ένωση μας επιβάλλει τσουχτερά πρόστιμα, μήπως και αποφασίσει η πολιτεία να πάρει μέτρα για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου.
Γιατί όμως η πολιτεία χρόνια τώρα δεν παίρνει μέτρα; Γιατί είκοσι και πλέον χρόνια δεν αποφασίζει, πού θα γίνει ο νέος ΧΥΤΑ στην Αττική ή πού θα γίνουν οι ΧΥΤΑ στις διάφορες πόλεις; Μήπως σε όμοιο άλυτο πρόβλημα μετατραπεί και η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές;
Με οδηγία της Ευρωπαϊκής ένωσης πρέπει μέχρι το 2010 το 22,1% της παραγόμενης ενέργειας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Σύμφωνα δε με τον νόμο 3468/2006, που ψηφίστηκε στο Ελληνικό κοινοβούλιο, έχει τεθεί σαν στόχος η ακαθάριστη παραγόμενη ενέργεια να παράγεται από ανανεώσιμες πηγές σε ποσοστό 20,1% το 2010 και 29% το 2020. Για το λόγο αυτό έχουν θεσπιστεί επιδοτήσεις για αυτούς που θα παράγουν «πράσινη ενέργεια». Η επιδότηση για εγκατάσταση ανεμογεννητριών φτάνει μέχρι και το 70% και η ενέργεια αυτή πωλείται στη ΔΕΗ σε τιμή έως και πενταπλάσια από αυτή που πληρώνουμε εμείς ως καταναλωτές στη ΔΕΗ.
Σύμφωνα με το σχέδιο της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) και του ΥΠΕΧΩΔΕ ένας μεγάλος αριθμός μικρών υδροηλεκτρικών και ανεμογεννητριών θα εγκατασταθούν στην Ευρυτανία. Οι κάτοικοί της μαζί με τους δημάρχους και τον νομάρχη αντέδρασαν στο σχέδιο αυτό και αποφάσισαν να μην δεχτούν να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες. Τα μικρά υδροηλεκτρικά δεν φαίνεται να προκάλεσαν σοβαρές αντιρρήσεις. Δίκαια αντέδρασαν, γιατί η εγκατάσταση μεγάλου αριθμού ανεμογεννητριών απαιτεί εκατομμύρια τόνους μπετόν, διάνοιξη δεκάδων χιλιομέτρων δρόμων, μέσα σε πανέμορφα δάση, κατασκευή υποσταθμών υψηλής τάσης, με συνέπεια την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρυτανίας.
Γεννώνται όμως τα μεγάλα ερωτήματα: Είμαστε γενικά αντίθετοι στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Δεν πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις δίκές μας, τις καθαρές πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή, υδροηλεκτρική); Να παραμείνουμε προσκολλημένοι στο πετρέλαιο και τον λιγνίτη με ότι αυτό συνεπάγεται για την ρύπανση του περιβάλλοντος, την υγεία μας και την εθνική οικονομία;
Πιστεύω πως κάθε λογικός άνθρωπος απαντά στα παραπάνω ερωτήματα λέγοντας ΝΑΙ στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, λέγοντας ΝΑΙ στην παραγωγή καθαρής ενέργειας. Τότε όμως τι φοβίζει τους Ευρυτάνες και όχι μόνο, γιατί απ’ ότι μαθαίνω σε κανένα νομό δεν δέχονται την εγκατάσταση ανεμογεννητριών; Η απάντηση πιστεύω είναι απλή. Οι πολίτες έχουν άγνοια. Σύμφωνα με δική μου πρόχειρη έρευνα, πολλοί λίγοι γνωρίζουν για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι δε αιρετοί άρχοντες, υπουργοί, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, ένα έχουν στο μυαλό τους, το πολιτικό κόστος. Λειτουργούν πάντα με γνώμονα το πολιτικό κόστος, πως δηλαδή θα διατηρήσουν την «καρέκλα» τους, κοινή διαπίστωση άλλωστε, και όχι πως θα προσφέρουν στον τόπο.
Θεωρώ αστεία τα επιχειρήματα, που ακούστηκαν από πολιτικούς, όπως αυτό: ότι δεν έχει μόνο η Ευρυτανία αιολικό δυναμικό και άλλοι νομοί διαθέτουν κατάλληλο αιολικό δυναμικό, άρα να εγκατασταθούν εκεί οι ανεμογεννήτριες. Το κακό δηλαδή μακριά από το δικό μου σπίτι και ας πάει στο σπίτι του γείτονα. Το ίδιο κάνουμε και με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και με τους ΧΥΤΑ. Όχι στη δική μου γειτονιά, αλλά στην διπλανή.
Επειδή υπάρχει αδήριτη ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος και την παραγωγή καθαρής ενέργειας και επειδή οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να κρεμαστούν από τα σύννεφα, προτείνω οι αιρετοί μας άρχοντες, τα διοικητικά συμβούλια συλλόγων και όλοι εμείς οι απλοί πολίτες να ξεχάσουμε τα Μεταξικά όχι και να πιέσουμε την πολιτεία να κάνει ΔΙΚΑΙΗ κατανομή των ανεμογεννητριών σε κάθε νομό της χώρας μας Όλη η Ελλάδα διαθέτει το κατάλληλο αιολικό δυναμικό. Επομένως όλοι οι νομοί μπορούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα
Οι πολίτες έχουμε χρέος: Να πιέσουμε την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση να ελέγξει την πιστή εφαρμογή των περιβαλλοντικών μελετών, που εκπονούνται και συνοδεύουν κάθε έργο. Να πιέσουμε την πολιτεία σε ορισμένα σημεία, ιδιαίτερου φυσικού κάλους, να μην τοποθετηθούν οι θηριώδεις ανεμογεννήτριες των 135 μέτρων, αλλά μικρότερες. Να πιέσουμε την πολιτεία να υπάρξουν αντισταθμιστικά οφέλη για τους κατοίκους των περιοχών, που θα εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες, εξασφάλιση δηλαδή θέσεων εργασίας για τους μόνιμους κατοίκους και φτηνή ηλεκτρική ενέργεια. Να πιέσουμε την πολιτεία να αξιοποιήσει τις πολλές βραχονησίδες που έχουμε και εκεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει αρκετό αιολικό δυναμικό. Να πιέσουμε την πολιτεία να καθορίσει τους τρόπους αποκατάστασης του περιβάλλοντος, όταν θα πάψουν πια οι ανεμογεννήτριες να είναι κερδοφόρες για τους επιχειρηματίες και αυτοί τις εγκαταλείψουν, όχι ψηφίζοντας έναν ακόμη νόμο, που ποτέ δεν εφαρμόζεται για τους ισχυρούς.
Θεωρώ ότι όλοι μαζί μακριά από κομματικές σκοπιμότητες, κομματικές ίντριγκες και με νηφάλια σκέψη και ψυχραιμία μπορούμε να πετύχουμε τα μέγιστα για την προστασία του περιβάλλοντος και της ίδιας μας της ζωής.

Γρηγόρης Τριανταφύλλου

Υ.Γ. Έπεσαν στα χέρια μου και πολλές ανακοινώσεις κυνηγετικών συλλόγων, που και αυτοί είναι αντίθετοι με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, γιατί στα σημεία εγκατάστασης, τα λεγόμενα αιολικά πάρκα, δεν θα μπορούν να κυνηγούν. Ισως με την εγκατάσταση τους σωθεί και κανένα ζώο.